Nanayhood

Dear Nanay,  May nakapagtanong ba sa'yo ngayong araw kung kamusta ka?  Maaaring meron, pero agad na kasunod nun ay "kamusta na ang anak mo?" Sa mga ordinaryong araw, may nagtanong ba kung kumain ka na? Maaaring meron, pero bago ka pa man makasagot, ang kasunod agad ay, "ang mga bata, kumain na ba?" Sa mga panahong may sakit ka, may nakaalala ba? Maaaring meron, pero kasunod nun ay ang mga katagang "mabuti na lang din at ikaw, kesa anak mo ang nagkasakit." Ganiyan talaga kapag Nanay ka. Uunahin din nilang isipin ang kapakanan ng anak mo bago pa ikaw.  Ikaw na akala ng lahat ay palaging malakas. Ikaw na akala ng lahat ay kinakaya at kakayanin ang kahit anong hirap.  Ikaw na akala ng lahat ay okay lang.  Ikaw na nakalimutan na ang IKAW.  Nanay, alam kong napapagod ka din at nahihirapan.  Hindi ikaw si Superwoman. Wala kang superpowers. Hindi ka din Fairy God Mother at wala kang magic wand.  Walang dudang kakayanin mo ang lahat para sa iyo...

  MAHIRAP ANG MAGING NANAY, lalo na sa panahon NGAYON. Parang laging may kumpetisyon sa pinakamagaling na ina at pinakamagaling na anak. Parang laging nasa isang malaking entablado na sa bawat salita at kilos mo at ng anak mo ay may mga taong nanonood. Para kang nasa isang mall at napapalibutan ng mga nagbebenta ng produkto at sinasabing, "Ito ang bilhin mo dahil ito ang pinakamaganda." Palaging nagtatalo ang isip mo sa mga bagay-bagay. Para kang namamangka sa dalawang ilog at hindi mo alam kung alin ang mas mabuting patunguhan. Sabi nila, maganda ang gatas ng ina at pinakamasustansiya ito. Pero sabi din nila, dapat uminom ng formula milk ang iyong anak para mas tumalino, tumaba at lumusog ang bata. Sabi nila, huwag mong sanayin sa karga at huwag agad kukuhanin kapag ang sanggol ay umiyak. Pero sabi din nila, minsan lang sila maging bata. Kargahin mo hanggat gusto niya dahil darating ang araw na hindi mo na ito magagawa dahil malaki na siya. Sabi nila, magtrabaho ka para may ...

  POSTPARTUM DEPRESSION. Paano nga ba ito labanan? Sa totoo lang, hindi ko rin alam. Hindi ko rin sigurado kung pinagdaanan ko ba siya o pag dadaanan sa susunod. Pero, isa lang ang sigurado ko. Iba iba tayo ng pagkatao. Iba iba tayo ng pagtanggap sa mga responsibilidad na dala ng pagiging Nanay, lalo na kung first time. Maaaring ang masaya sa akin ay malungkot para sa'yo. Maaaring ang madali sa akin ay mahirap para sa'yo. Maaring ang WALA LANG para sa akin, ay BIG Deal pala sa'yo. Kaya kung sakaling malaman mong may Nanay na depressed, o sobrang stressed, huwag mong isipin na nagiinarte lang siya. Kung sakaling malaman mong nahihirapan siya sa mga bagay na napagdaanan mo na din, huwag mong ikumpara ang sarili mo sa kaniya. Kinaya mo man, pero hindi ibig sabihin nun na kaya din ng lahat ng Nanay sa mundo. Hindi porke't masaya ka sa pagiging Nanay, Hindi porke't kinakaya mo ang lahat, Ay may karapatan ka nang husgahan ang iba. Ang kailangan nating mga Nanay ay suporta...

Kapag Nanay ka na, maraming matang nakatingin. Lahat sila nagmamasid. Lahat sila may sinasabi. Kapag namamayat ka, "Naku, pataba ka! Nagka-anak ka lang nagkaganiyan ka na." Kapag nananaba ka, "Ang taba mo! Nagka-anak ka lang nagkaganiyan ka na." Kapag nagayos ka at nagpaparlor, "Wow! Nagdadalaga ah." Tapos sa isip nila, "Paganda ng paganda, di naman maasikaso ang anak niya." Kapag di ka nagayos at walang time magpaparlor, "Nagka-anak lang nalosyang na." Kapag iisa ang anak mo, "Sundan mo na. Mahirap yan kapag wala siyang kapatid. Maigi pati ang sunod-sunod para iisang hirap sa pagpapalaki." Kapag nabuntis ng isa o dalawang taon ang pagitan, "Buntis ka na naman? Pa-ilan na yan?" Kapag may trabaho ka, "Paano ang anak mo? Sino nagaalaga? Naku, mahirap kapag hindi Nanay ang nagaalaga." Kapag wala kang trabaho, "Nasa bahay ka lang? Buti ka pa eh. Walang ginagawa." Kapag kasama mo sa trabaho ang anak mo...

  Motherhood is believing in love at first sight. It`s loving someone more than you love yourself and caring for a little one who merely depends on you for survival. It`s prioritizing your baby`s needs over yours. Motherhood is doing everything and anything just to make sure your baby gets the best of life. It`s coming to terms with unplanned and unwanted Caesarean section just to make sure she will be safe in coming out to this world. It`s breastfeeding a baby over and over again even when you`re in pain and exhaustion. It`s nursing and rocking her for more than an hour to put her to sleep only to wake up after 30 minutes then staying awake with her for two hours that night. Motherhood is being a mother 24/7. It`s coming to work with her, teaching during class hours and nursing during vacant time. It`s learning how to do everything with one hand only because the other hand is holding her. It`s taking a bath in less than 2 minutes and being patient for every unfinished task at home...

My child,  I hope you know how lucky I am to be your Nanay. Every day is a reminder of how wonderful God's plan is for you. You are growing up so fast, and my only fear is that, when you grow up, you won't remember every single detail of the first three years of your life. You won't remember how I cried and smiled at the same time when I saw you for the very first time. You were crying close to my face as if saying, "Nanay, this new world of mine is so big and so loud. I need you to comfort me." But the only reply I gave was "Hello, baby!" Then, I gave you your first kiss. You won't remember the nights turned into days, cuddling, breastfeeeding and nappy changing. You won't remember the people who came to your Christening and 1st birthday. You were so happy to see every one that you didn't hesitate to give each one a smile, a wave, a kiss, or a hug. You won't remember how proud Tatay and I were when you reached your milestones. You won...